Dziecięca wyobraźnia i męska ambicja

Ostatni tydzień obfitował w wizyty – zapowiedziane i nie - więc mam się nad czym zastanawiać. Uderzyło mnie to jak łatwo zapomniałam, że dla dziecka szafa może stać się pociągiem, łóżko motorówką, a dywan plażą. Mój powrót do dziecięcego myślenia został wymuszony przez pewnego pięciolatka. Dzieci niosą ze sobą błogosławieństwo wyobraźni. Trudno mi uwierzyć, że ten pięciolatek wyrośnie kiedyś na zbuntowanego nastolatka. Widziałam już ten proces wielokrotnie, wiem, że nie można go powstrzymać, ale żałuję... Gdybym była Faustem krzyknęłabym w zachwycie „Chwilo trwaj!”.

Przypomniałam też sobie, że jeśli w jednym pokoju znajdzie się mężczyzna i niedokręcona śrubka, kobieta będzie musiała szukać odpowiedniego klucza we własnym schowku z narzędziami, bo żaden mężczyzna nie przejdzie obojętnie obok kobiety w opałach, nawet jeśli zagraża jej tylko lekki odchył fotela. Nie powiem... taka troska jest nawet przyjemna, chociaż szkoda, że wizyta nie została zapowiedziana. Miło czasami zwalić na kogoś innego swoje drobne problemy.