...nie mam wystarczająco dużo czasu,
aby zrobić wszystkie rzeczy, które chcę zrobić. Brzmi znajomo?
Powinno, bo to zdanie ze strony „O mnie” na tym blogu. Niestety
to prawda. Mam tyle pomysłów naraz, że żadnego nie mogę
skończyć. Może udałoby mi się, gdybym mogła siedzieć przy
komputerze przez kilka dni bez przerwy, ale to niemożliwe. Chyba, że
wygram milion w lotto.
„Więzy” utknęły w martwym
punkcie, bo zastanawiam się, czy powinnam posłuchać Weny, która
syczy „Na kolana!” do Lokiego czy zdrowego rozsądku, który
uważa, że slavefiki są złe, a poniżanie bezbronnych jeszcze
gorsze. Nawet jeśli poniżona ma zostać postać fikcyjna mam
opory. Fanfiki, które przeczytałam nie pomagają mi w dokonaniu
wyboru. Loki... fani go kochają lub nienawidzą. A ja? Ja kocham
Tony'ego Starka, którego Loki wyrzucił przez okno. W głowie mam
też wszystkie te fanfiki w których Loki zwycięża. W efekcie mam
ochotę zrobić bogu krzywdę.Dużą. Powstrzymuje mnie Marek
Aureliusz w wersji angielskojęzycznej „The
best revenge is to be unlike him who performed the injury.”
Fangirlizm RedHatMeg trzyma w ryzach
moją niechęć do Howarda Starka. Mniej więcej. Wątpię, żeby Meg
się ze mną zgodziła. Przynajmniej moja nienawiść nie zapłonęła
takim płomieniem, jak ta do Ultora. W przypadku Howarda jestem
skłonna przychylić się do opinii, że był dobrym człowiekiem...
ale gównianym ojcem. Zdarza się to przecież bardzo często również
w naturze.
Cztery rozpoczęte teksty, w tym jeden
próbujący udawać artykuł,tysiąc pomysłów w głowie, a czasu
mam akurat tyle, żeby w Bazie nie zapomniano o moim istnieniu. I
sen. Przynajmniej w chwili obecnej mam czas na sen. Czyli jeszcze nie
jest ze mną tak źle. Na przemęczenie mój organizm reaguje
gwałtownie, wolę nie być znowu zmuszona do serii bezcelowych
badań.
Przejrzałam ostatnio cały blog i
posprzątałam tu. Zapuściłam tą moją małą sieciową jaskinię.
Znowu znudził mi się szablon. Nie wiem, jak wy ze mną
wytrzymujecie, bo ja nie wytrzymałabym z takim blogerem.
